کاربرد if only در زبان انگلیسی همانند wish است (گرامر wish را مطالعه کنید)؛ یعنی برای اظهار پشیمانی از اینکه چیزها مطابق میل ما نیستند بکار می رود. موقعیت هایی که if only (مثل wish) برای آنها استفاده می شود غیر واقعی و غیر ممکن هستند. تاکید if only در مقایسه با wish کمی بیشتر است.

صحبت کردن در مورد زمان حال

برای صحبت کردن در مورد موقعیت های زمان حال می توانیم از افعال اصلی (هر فعلی که جزء فعل های کمکی یا مدال نباشد) یا افعال to be استفاده کنیم:

If only she knew the truth.

کاش او حقیقت را می دانست (ولی او حقیقت را نمی داند).

If only he wasn’t that fat.

کاش او اونقد چاق نبود (ولی او چاق است).

نکته: در موقعیت های رسمی برای ضمایر یا اسامی مفرد از were استفاده می کنیم:

If only my teacher were here.

کاش معلمم اینجا بود (ولی اینجا نیست).

صحبت کردن در مورد آینده

برای صحبت کردن در مورد موقعیت های مربوط به آینده از فعل کمکی would استفاده می کنیم:

If only it would stop raining.

کاش باران متوقف شود.

If only someone would buy the house.

کاش کسی خانه را بخرد.

صحبت کردن در مورد گذشته

برای صحبت کردن در مورد موقعیت هایی که مربوط به گذشته می شوند از ساختار زمان گذشته کامل استفاده می کنیم:

had + *past participle

*شکل سوم فعل

If only you had told me the truth.

کاش حقیقت را به من گفته بودی.

If only my friend had studied more.

کاش دوستم بیشتر درس خوانده بود