گاهی اوقات یک فعل را بعد از یک فعل دیگر به کار می بریم. در این حالت فعل دوم معمولا به شکل ریشه استفاده می شود :

         I want to eat.

ولی بعضی وقتها فعل دوم باید فعل اسمی باشد :

         I dislike eating.

این موضوع به فعل اولی بستگی دارد. در زیر لیستی از افعال را می بینید که فعل بعد از آنها معمولا در غالب Gerunds می باشد :

         admit, appreciate, avoid, carry on, consider, defer, delay, deny, detest, dislike, endure, enjoy, escape, excuse, face, feel like, finish, forgive, give up, can"t help, imagine, involve, leave off, mention, mind, miss, postpone, practise, put off, report, resent, risk, can"t stand, suggest, understand.

به مثال های زیر توجه کنید :

         She is considering having a holiday.

         Do you feel like going out?

         I can"t stand not seeing you.

برخی افعال هستند که چندان فرقی نمی کند که به چه شکلی به کار روند :

         I like to play tennis.

         I like playing tennis.

         It started to rain.

         It started raining