ساختار اصلی افعال عبارتی به شکل زیر است  :

Verb + Adverb

افعال عبارتی هم می توانند لازم و هم متعدی باشند.

به چند مثال از افعال عبارتی توجه کنید :

phrasal verbs

meaning

examples

direct object

intransitive phrasal verbs

get up

rise from bed

I don"t like to get up.

break down

cease to function

He was late because his car broke down.

transitive phrasal verbs

put off

postpone

We will have to put off

the meeting.

turn down

refuse

They turned down

my offer.

افعال عبارتی جداشدنی (Separable Phrasal Verbs) :

هنگامی که افعال عبارتی متعدی هستند ( یک شیء دارند)، معمولا می توانیم دو قسمت فعل عبارتی را از هم جدا کنیم. مثال :

§ They turn down my offer.

§ They turn my offer down.

هر دو جمله فوق صحیح بوده و معنای مشابهی دارند.

نکته: هنگامی که در افعال عبارتی متعدی شیء، ضمیر باشد چاره ای به جز جدا کردن فعل عبارتی نداریم.

direct object pronouns must go between the two parts of transitive phrasal verbs

John

switched

on

the radio.

These are all possible.

John

switched

the radio

on.

John

switched

it

on.

John

switched

on

it.

This is not possible.

 نکته :  از آنجایی برخی از افعال عبارتی جداپذیرند و برخی دیگر اینگونه نیستند. چگونه به این موضوع پی ببریم؟

در صورتی که یک فعل عبارتی مانند look up جدا پذیر باشد آن را به این شکل خواهید دید :

 look (something) up

پیشنهاد : هنگامی که در حال یادگیری فعل عبارتی جدیدی هستید مانند put off بهتر است آن را به شکل زیریادداشت کنید:

put something\somebody off

افعال اسمی در حالت تأثیر پذیری. (Gerunds in Passive Sense):

افعال اسمی در حالت تأثیر پذیری. (Gerunds in Passive Sense):

اغلب اوقات پس از افعال need،want و require از Gerund استفاده می کنیم که در این حالت فعل اسمی حالت تأثیر پذیری را نشان می دهد:

§ I have three pants that need washing (need to be washed).

§ This letter requires signing (needs to be signed).

§ The house wants repainting (needs to be repainted).

نکته : عبارت Something wants doing  یک عبارت انگلیسی بریتانیایی می باشد. میدانیم پس از want معمولا مصدر را می نویسیم.

افعال اسمی (Gerunds) :

وقتی یک فعل با "ing" ختم می شود، آن فعل یا فعل اسمی است و یا present participle( زمان حال، فرمی از فعل که مانند صفت عمل می کند.)

هنگامی که از فعل ing دار شبیه به اسم استفاده کنیم معمولا Gerunds خواهد بود:

§ Fishing is fun.

هنگامی که از فعل ing دار شبیه به فعل و یا صفت استفاده کنیم ، معمولا present participle است:

§ Anthony is Fishing.

§ I have a boring teacher.