ضمایر اشاره (demonstrative pronouns) مثل کلیه ضمایر دیگر جانشین اسم می شوند. ضمایر اشاره شامل this,that, these و those می شود. ما موقعی از این ضمایر استفاده می کنیم که بخواهیم انها را جایگزین اسامی افراد یا اشیاء ای که قبلا ذکر شده اند بکنیم (و یا بعضی مواقع که مشخص است داریم در مورد چه چیزی صحبت می کنیم از آنها استفاده می کنیم). ضمایر اشاره بیانگر دو نکته هستند؛ اول اینکه اسامی که به جای آن ها بکار می رودند مفرد هستند یا جمع، و دومین نکته هم این است که ما متوجه می شویم افراد یا اشاء به ما نزدیک هستند یا دور.

استفاده از this و these برای اشیاء و یا افراد نزدیک به گوینده

هنگامی که فاصله گوینده با چیزی نزدیک است از this (این) برای یک نفر یا یک شی (مفرد) و از these (این ها) برای بیش از یک نفر یا شی (جمع) استفاده می کند. به چند مثال توجه کنید:

Have you seen this?

آیا این را دیده ای؟

This smells good

این بوی خوبی می دهد

Do you like these?

این ها را دوست داری؟

These are really expensive

این ها خیلی گران هستند

None of these are correct answers

هیچ کدام از این ها جواب های درست نیستند

استفاده از that و those برای اشیاء و یا افراد دور از گوینده

از سوی دیگر وقتی که فاصله گوینده با چیزی دور است از that (آن) برای یک نفر یا یک شی (مفرد) و از those (آن ها) برای بیش از یک نفر یا شی (جمع) استفاده می کند.

مثال:

Please do not paint those

لطفا آن ها را رنگ نکنید

That looks like the ring I used to have

اون مثل انگشتری هست که من داشتم

Those seem to be delicious

آن ها به نظر خوشمزه می آیند

That is what I’m going to buy

اون چیزی هست که می خوام بخرم

یک نکته بسیار مهم: اگر ما از اسم دقیقا بعد از این ضمایر اشاره استفاده کنیم، آنها به صفات اشاره(demonstrative adjectives) تبدیل خواهند شد. به چند مثال توجه کنید:

This pizza is very delicious

این پیتزا خیلی خوشمزه است

I’m going to buy those shoes

من قصد دارم اون کفش ها رو بخرم

همانطور که می بینید ما از اسم pizza بعد از this و از shoes بعد از those استفاده کرده ایم، به همین دلیل this و those دیگر ضمایر اشاره نیستند، بلکه صفات اشاره هستند.

تلفظ کلمات کلیدی

This 

That 

These 

Those