صفاتی هستند که چیزی یا شخصی را به شخص یا چیزی نسبت می دهند و همیشه باید با اسم بکار برده شوند.

مفرد:
(Its – his – her – your – my)
جمع:
(Their – your – our)

ضمایر انعکاسی

ضمایر انعکاسی: در جای مفعول در جمله می آید و نشان می دهد که مفعول جمله خود فاعل می باشد(shot گذشته shoot است).

- The man shot himself.

Myself ~ Ourselves
Yourself ~ Yourselves
Himself ~ Herself ~ Itself ~ Themselves

ضمایر اشاره

ضمایر اشاره:
مانند ( These – That – This ) که هم ضمیر و هم صفت اشاره هستند که اگر به تنهایی بکار روند ضمیر و اگر با اسم همراه باشند، صفت می باشند.

This book is mine.- صفت
- ضمیر This is what I said.

تذکر1:
بعد از فعل متعدی و حرف اضافه ضمیر مفعولی ذکر می شود و نه فاعلی 

تذکر2:
در جملات مقایسه ای که معمولاً با کلمه (than) همراه هستند ضمایر فاعلی بعد از (than) ذکر می شود، البته اگر مقایسه با فاعل باشد.

در مکالمه از ضمیر مفعولی برای مقایسه استفاده می شود که از لحاظ گرامری غلط است اما بین خود انگلیسی زبانان اینگونه کاربردها عادی می باشند.